خاصیت ایمینو پروفیلاکسی یک آنزیم پروتئولیتیک سرکر شیستوزوما مانسونی

یک پروتئاز سرکر شیستوزوما مانسونی مورد شناسایی قرار گرفت. وزن مولکولی این آنزیم 27kDa تعیین گردید و مطالعات بعدی نشان داد که فعالیت پروتئولیتیک آن با (Phenylmethanesulfonyl fluoride=PMSF) از بین می رود، یعنی اینکه آنزیم مورد نظر یک سرین پروتئاز است. بمنظور بررسی اثر ایمنو پروفیلاکسی آنزیم فوق 18 موش آزمایشگاهی CBA با مخلوطی که پروتئاز سرکر اصلی ترین قسمت آن بود واکسینه شدند. سپس موش های فوق و موش های CBA گروه شاهد که فقط با ادجونت تزریق شده بودند به شیستوزوما مانسونی آلوده گردیدند. نهایتا همه موش ها کشته شدند و تعداد کرم موجود در عروق خونی و تعداد تخم موجود در یک گرم کبد هر موش شمارش گردید. نتایج این بررسی نشان داد که 5 موش از تعداد کل 18 موش مورد آزمایش علیه آنزیم فوق تولید آنتی بادی نمودند اما موش هایی که ضد این پروتئاز آنتی بادی تولید نمودند به صورت معنی داری در مقایسه با گروه شاهد نسبت به آلودگی به شیستوزوما مانسونی مصون شده بودند. در نتیجه به نظر می رسد در صورتی که به طریقی خاصیت ایمینوژنیسیتی آنزیم پروتئاز سرکر شیستوزوما افزایش داده شود این ماده می تواند به عنوان واکسن علیه شیستوزومیازیس مطرح شود.